Tasmanië

Tasmanië

De afgelopen twee weken waren we op Tasmanië. Na prima vluchten kwamen we zaterdagavond 8 feb aan in de BenB in Dunalley, op het Tasman peninsula. De volgende dag kochten we een pasje voor de nationale parken. Dat is wel de moeite waard want het halve eiland is nationaal park. Meteen het pasje gebruikt voor een wandeling in het Tasman National Park. Deze ging naar prachtige uitzichten over de kust en hele bijzondere rotsen. De dag daarna bezochten we Port Arthur. Dit is een voormalige (militaire) nederzetting gecombineerd met gevangenis. Een groot complex waar je wel een paar uur door kunt brengen. Daarna reden we door naar Wine Glass Bay. De wegen in Tasmanië zijn niet heel erg geschikt om goed door te rijden; smal met veel bochten en helaas was de kortste en snelste route (volgens Google) ook nog tientallen kilometers onverhard. Aangezien de weg wel erg veel losse stenen had gecombineerd met lekkere “wasborden” werd het een lange rit. Maar we zijn er gekomen zonder schade en Wine Glass Bay is heel mooi. We vonden het alleen niet echt op een wijnglas lijken. Meer een bak om chips in te doen ofzo maar dat is misschien een wat mindere omschrijving als je toeristen wilt trekken. Het weer was intussen wat minder dan we gewend waren in Australië. Grijs, soms een beetje regen en in de avond fris. Toen we er op een van de dagen in Wine Glass Bay uitregenden, zijn we na een paar hele kleine wandeltochtjes “noodgedwongen” naar de Oyster Bay gereden. Prima oesters inderdaad!
Woensdag reden we door naar St Helens. De trekpleister daar is Bay of Fires. Eén van de mooiste stranden ter wereld, volgens de folders. En ja, het is zeker mooi maar wij zijn inmiddels waarschijnlijk wat verwend. We hebben eerder op deze trip en op eerdere reizen echt wel mooiere stranden gezien. Maar niet getreurd, ook hier waren weer heerlijke oesters te krijgen.
Vrijdag de vijftiende hadden we weer een behoorlijke afstand te overbruggen. Via Launceston (tweede grootste plaats op Tasmanië) zijn we naar Cradle Mountain gereden. In Launceston bekeken we de plaatselijke musea, eentje met Tasmaanse kunst en eentje in een oude werkplaats van de spoorlijn. En we deden boodschappen bij de Woolworths. Onze favoriete supermarkt die we tot nu toe op Tasmanië misten. In de kleine dorpjes zitten alleen echt kleine (en dure) supermarkten. Nu konden we weer even wat voorraad inslaan. Gelukkig hebben ze overal timtams, het lekkerste koekje van Australië! Daarna moesten we nog een heel eind rijden door een schitterende bergachtige omgeving met veel haarspeldbochten. Uiteindelijk kwamen we aan bij de Bushmens Hut waar we zouden overnachten. Dat was een topplek want er zaten direct allerlei dieren rond de hut. Een kleine kangoeroe op de veranda. Dat zal dan een wallaby zijn dachten wij inmiddels te weten. Maar daar zijn dan ook weer soorten van die alleen op Tasmanië voorkomen en deze bleek een Tasmanian pademelon te zijn (denken we). Hoe dan ook, een leuk beestje. Ook zat er een echidna. Ook zo’n typisch Australisch dier. Het is een soort egel maar dan met buidel en een slurf waarmee hij mieren uit de grond zuigt. Trok zich totaal niets van ons aan en we konden dus rustig bekijken hoe hij dat doet. De volgende dag gingen we naar het Cradle Mountain National park en daar zagen we nog wombats. Ook die gaan onverstoorbaar door met wat ze aan het doen zijn. Dat is voornamelijk gras eten. Zo leuk om al die rare dieren van dichtbij te zien. De tasmaanse duivel hebben we helaas alleen een keertje dood langs de weg gezien. Cradle Mountain is heel mooi. Hoogtepunt op Tasmanië vonden wij. En dan hebben we niet eens de bergtop heel goed kunnen zien omdat het bewolkt was. Het is een regenwoud en er groeien hele bijzondere planten en bomen. Er zijn in het park diverse wandelingen mogelijk en met de shuttle bus kun je op verschillende punten in- en uitstappen.

De dagen daarna waren we in het westen van Tasmanië. Veel watervallen en ook restanten van en nog actieve mijnen. Zilver, koper, tin en goud. Vervolgens waren we twee dagen bij Lake St Clare. Tijdens een wandelingetje daar zat er ineens een enorme tigersnake (makkelijk om te onthouden is dat op Tasmanië alle slangen giftig zijn) op het pad!!! Dan schrik je toch wel even. Hij kroop snel de struiken in. Een foto is dus niet gelukt.
Woensdag de 20e bekeken we nog meer watervallen in Mount Field National park. Het blijft mooi om watervallen te zien. Dat vond een groepje andere toeristen ook en die wilde daarom nog wat dichter bijeen foto maken. Helaas was het achter de afzetting nogal glad en vol rotsen. Dus even blijven kijken want dat gaat zeker mis. Lachen, toch leuk om iemand met kleren aan in het water te zien vallen. Zelf konden ze er niet om lachen. Vlakbij Mount Field overnachtten we in een hut bovenop de berg. Daar waren weer de nodige dieren; vijf kookaburra’s met veel lawaai en een stuk of tien wallaby’s die echt vlak voor je voeten wegspringen. Het was al donker dus misschien waren het toch tasmanian devils, maar dat zal wel niet. ‘s Avonds aten we groenten uit de moestuin en moest de houtkachel aan. Gezellig wel en de hut is niet afgebrand.

Donderdag de 21e reisden we naar Hobart, de grootste stad van Tasmanië. We leveren de huurauto in. In totaal hebben we met vier verschillende auto’s ongeveer 10.000 km afgelegd. In Hobart zijn we nog twee dagen gebleven. Er is niet heel veel waarvoor je naar Hobart zou moeten gaan. Maar één ding vonden wij fantastisch en dat is het Mona; museum for old and new art. Dit is een particulier museum van een man die (heel) rijk is geworden met gokken. Wat we daar allemaal gezien hebben, was indrukwekkend. De meest vreemde kunstwerken, zelfs een levend persoon (Tim). Hij heeft een tattoo op zijn rug van een kunstenaar. Iemand heeft die gekocht en nu zit Tim zes maanden per jaar op een mooi plekje in dit museum. Waar hij de andere helft van het jaar is, weten we niet. Is hij dan vrij of zit hij dan in een ander museum? We hebben ons in dit museum een hele dag uitstekend vermaakt. Op zaterdag wandelden we door Hobart en sloten we Australië af met het altijd aanwezige Pubfood.

Helaas zit Australië er nu op. Zondag vliegen we tot slot van onze reis naar Bali waar we 10 dagen blijven.